СловоРул
Морфологический разбор
караулам
имя существительное
Произношение
карау́лам
Начальная форма
караул
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «караулам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
караул
караулы
Рд.
караула
караулов
Дт.
караулу
караулам
Вн.
караул
караулы
Тв.
караулом
караулами
Пр.
карауле
караулах
Морфемный разбор (по составу) существительного «караулам»
караул
ам
караул
— корень
,
ам
— окончание
.