СловоРул
Морфологический разбор
маранам
имя существительное
Произношение
мара́нам
Начальная форма
маран
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «маранам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
маран
мараны
Рд.
марана
маранов
Дт.
марану
маранам
Вн.
марана
маранов
Тв.
мараном
маранами
Пр.
маране
маранах
Морфемный разбор (по составу) существительного «маранам»
маран
ам
маран
— корень
,
ам
— окончание
.