СловоРул
Морфологический разбор
маране
имя существительное
Произношение
мара́не
Начальная форма
маран
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
предложный
Склонение существительного «маране»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
маран
мараны
Рд.
марана
маранов
Дт.
марану
маранам
Вн.
марана
маранов
Тв.
мараном
маранами
Пр.
маране
маранах
Морфемный разбор (по составу) существительного «маране»
маран
е
маран
— корень
,
е
— окончание
.