Произношение | выкама́ренным |
Начальная форма | выкамаренный |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | несовершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | выкамаренным | выкамаренным | выкамаренным |
Род | мужской | средний | |
Число | единственное | единственное | множественное |
Падеж | творительный | творительный | дательный |
вы — приставка,
камарен — корень,
н — суффикс,
ым — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | выкамаривать |
Прич. страд. прош. | выкамаренный |
Прич. кр. страд. прош. | выкамарен |
Прич. страд. наст. | выкамариваемый |
Прич. кр. страд. наст. | выкамариваем |
Прич. действ. прош. | выкамаривавший |
Прич. действ. наст. | выкамаривающий |
Дееприч. наст. | выкамаривая |