Произношение | выкама́ривая |
Начальная форма | выкамаривать |
Транзитивность | лабильное |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Возвратность | невозвратное |
выкамар — корень,
ива — суффикс,
я — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | выкамаривать |
Прич. страд. прош. | выкамаренный |
Прич. кр. страд. прош. | выкамарен |
Прич. страд. наст. | выкамариваемый |
Прич. кр. страд. наст. | выкамариваем |
Прич. действ. прош. | выкамаривавший |
Прич. действ. наст. | выкамаривающий |
Дееприч. наст. | выкамаривая |