СловоРул
Морфологический разбор
хартумце
имя существительное
Произношение
харту́мце
Начальная форма
хартумец
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
предложный
Склонение существительного «хартумце»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
хартумец
хартумцы
Рд.
хартумца
хартумцев
Дт.
хартумцу
хартумцам
Вн.
хартумца
хартумцев
Тв.
хартумцем
хартумцами
Пр.
хартумце
хартумцах
Морфемный разбор (по составу) существительного «хартумце»
хартумц
е
хартум
— корень
,
ц
— суффикс
,
е
— окончание
.