СловоРул
Морфологический разбор
хартумцем
имя существительное
Произношение
харту́мцем
Начальная форма
хартумец
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
творительный
Склонение существительного «хартумцем»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
хартумец
хартумцы
Рд.
хартумца
хартумцев
Дт.
хартумцу
хартумцам
Вн.
хартумца
хартумцев
Тв.
хартумцем
хартумцами
Пр.
хартумце
хартумцах
Морфемный разбор (по составу) существительного «хартумцем»
хартумц
ем
хартум
— корень
,
ц
— суффикс
,
ем
— окончание
.