СловоРул
Морфологический разбор
афарам
имя существительное
Произношение
а́фа́рам
Начальная форма
афар
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «афарам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
афар
афары
Рд.
афара
афаров
Дт.
афару
афарам
Вн.
афара
афаров
Тв.
афаром
афарами
Пр.
афаре
афарах
Морфемный разбор (по составу) существительного «афарам»
афар
ам
афар
— корень
,
ам
— окончание
.