СловоРул
Морфологический разбор
арнаутам
имя существительное
Произношение
арнау́там
Начальная форма
арнаут
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «арнаутам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
арнаут
арнауты
Рд.
арнаута
арнаутов
Дт.
арнауту
арнаутам
Вн.
арнаута
арнаутов
Тв.
арнаутом
арнаутами
Пр.
арнауте
арнаутах
Морфемный разбор (по составу) существительного «арнаутам»
арнаут
ам
арнаут
— корень
,
ам
— окончание
.