СловоРул
Морфологический разбор
султанам
имя существительное
Произношение
султа́нам
Начальная форма
султан
Тип
нарицательное
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «султанам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
султан
султаны
Рд.
султана
султанов
Дт.
султану
султанам
Вн.
одуш.
султана
султанов
неод.
султан
султаны
Тв.
султаном
султанами
Пр.
султане
султанах
Морфемный разбор (по составу) существительного «султанам»
султан
ам
султан
— корень
,
ам
— окончание
.