Произношение | обкарикату́ря |
Начальная форма | обкарикатурить |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
об — приставка,
карикатур — корень,
я — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обкарикатурить |
Прич. страд. прош. | обкарикатуренный |
Прич. кр. страд. прош. | обкарикатурен |
Прич. действ. прош. | обкарикатуривший |
Дееприч. прош. | обкарикатуряобкарикатуривобкарикатуривши |