Произношение | обкарикату́рить |
Начальная форма | обкарикатурить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | обкарикатурю | обкарикатурил | |
жен. р. | обкарикатурила | |||
Ты | муж. р. | обкарикатуришь | обкарикатурил | обкарикатурь |
жен. р. | обкарикатурила | |||
Он | обкарикатурит | обкарикатурил | ||
Она | обкарикатурила | |||
Оно | обкарикатурило | |||
Мы | обкарикатурим | обкарикатурили | ||
Вы | обкарикатурите | обкарикатурили | обкарикатурьте | |
Они | обкарикатурят | обкарикатурили |
об — приставка,
карикатур — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | обкарикатурить |
Прич. страд. прош. | обкарикатуренный |
Прич. кр. страд. прош. | обкарикатурен |
Прич. действ. прош. | обкарикатуривший |
Дееприч. прош. | обкарикатуряобкарикатуривобкарикатуривши |