Произношение | ахалтеки́нец |
Начальная форма | ахалтекинец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | ахалтекинец | ахалтекинцы |
Рд. | ахалтекинца | ахалтекинцев |
Дт. | ахалтекинцу | ахалтекинцам |
Вн. | ахалтекинца | ахалтекинцев |
Тв. | ахалтекинцем | ахалтекинцами |
Пр. | ахалтекинце | ахалтекинцах |
ахалтеки — корень,
н — суффикс,
ец — суффикс,
ø — нулевое окончание.