Произношение | ахалтеки́нцем |
Начальная форма | ахалтекинец |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | творительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | ахалтекинец | ахалтекинцы |
Рд. | ахалтекинца | ахалтекинцев |
Дт. | ахалтекинцу | ахалтекинцам |
Вн. | ахалтекинца | ахалтекинцев |
Тв. | ахалтекинцем | ахалтекинцами |
Пр. | ахалтекинце | ахалтекинцах |
ахалтекин — корень,
ц — суффикс,
ем — окончание.