Произношение | аффрапи́ровав |
Начальная форма | аффрапировать |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Возвратность | невозвратное |
аффрап — корень,
ир — суффикс,
ова — суффикс,
в — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | аффрапировать |
Прич. страд. прош. | аффрапированный |
Прич. кр. страд. прош. | аффрапирован |
Прич. страд. наст. | аффрапируемый |
Прич. кр. страд. наст. | аффрапируем |
Прич. действ. прош. | аффрапировавший |
Прич. действ. наст. | аффрапирующий |
Дееприч. прош. | аффрапировав |
Дееприч. наст. | аффрапируя |