Произношение | аффрапи́ровать |
Начальная форма | аффрапировать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | двувидовой |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
аффрап — корень,
ир — суффикс,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | аффрапировать |
Прич. страд. прош. | аффрапированный |
Прич. кр. страд. прош. | аффрапирован |
Прич. страд. наст. | аффрапируемый |
Прич. кр. страд. наст. | аффрапируем |
Прич. действ. прош. | аффрапировавший |
Прич. действ. наст. | аффрапирующий |
Дееприч. прош. | аффрапировав |
Дееприч. наст. | аффрапируя |