Произношение | затаранти́м |
Начальная форма | затарантить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 1-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | затаранчу | затарантил | |
жен. р. | затарантила | |||
Ты | муж. р. | затарантишь | затарантил | затаранти |
жен. р. | затарантила | |||
Он | затарантит | затарантил | ||
Она | затарантила | |||
Оно | затарантило | |||
Мы | затарантим | затарантили | ||
Вы | затарантите | затарантили | затарантите | |
Они | затарантят | затарантили |
за — приставка,
тарант — корень,
им — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | затарантить |
Прич. действ. прош. | затарантивший |
Дееприч. прош. | затарантязатарантивзатарантивши |