СловоРул
Морфологический разбор
курарина
имя существительное
Произношение
курари́на
Начальная форма
курарин
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
родительный
Склонение существительного «курарина»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
курарин
курарины
Рд.
курарина
кураринов
Дт.
курарину
кураринам
Вн.
курарин
курарины
Тв.
курарином
кураринами
Пр.
курарине
кураринах
Морфемный разбор (по составу) существительного «курарина»
курарин
а
курари
— корень
,
н
— суффикс
,
а
— окончание
.