Произношение | зау́мничать |
Начальная форма | заумничать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | заумничаю | заумничал | |
жен. р. | заумничала | |||
Ты | муж. р. | заумничаешь | заумничал | заумничай |
жен. р. | заумничала | |||
Он | заумничает | заумничал | ||
Она | заумничала | |||
Оно | заумничало | |||
Мы | заумничаем | заумничали | ||
Вы | заумничаете | заумничали | заумничайте | |
Они | заумничают | заумничали |
за — приставка,
ум — корень,
н — суффикс,
ич — суффикс,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | заумничать |
Прич. действ. прош. | заумничавший |
Дееприч. прош. | заумничавзаумничавши |