Произношение | артефа́кту |
Начальная форма | артефакт |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | артефакт | артефакты |
Рд. | артефакта | артефактов |
Дт. | артефакту | артефактам |
Вн. | артефакт | артефакты |
Тв. | артефактом | артефактами |
Пр. | артефакте | артефактах |
артефакт — корень,
у — окончание.