Произношение | порпеци́том |
Начальная форма | порпецит |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | творительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | порпецит | порпециты |
Рд. | порпецита | порпецитов |
Дт. | порпециту | порпецитам |
Вн. | порпецит | порпециты |
Тв. | порпецитом | порпецитами |
Пр. | порпеците | порпецитах |
порпец — корень,
ит — суффикс,
ом — окончание.