Произношение | выкама́риваться |
Начальная форма | выкамариваться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | выкамариваюсь | выкамаривался | |
жен. р. | выкамаривалась | |||
Ты | муж. р. | выкамариваешься | выкамаривался | выкамаривайся |
жен. р. | выкамаривалась | |||
Он | выкамаривается | выкамаривался | ||
Она | выкамаривалась | |||
Оно | выкамаривалось | |||
Мы | выкамариваемся | выкамаривались | ||
Вы | выкамариваетесь | выкамаривались | выкамаривайтесь | |
Они | выкамариваются | выкамаривались |
выкамар — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | выкамариваться |
Прич. действ. прош. | выкамаривавшийся |
Прич. действ. наст. | выкамаривающийся |
Дееприч. наст. | выкамариваясь |