Произношение | заминда́ру |
Начальная форма | заминдар |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | заминдар | заминдары |
Рд. | заминдара | заминдаров |
Дт. | заминдару | заминдарам |
Вн. | заминдара | заминдаров |
Тв. | заминдаром | заминдарами |
Пр. | заминдаре | заминдарах |
за — приставка,
миндар — корень,
у — окончание.