Произношение | перешё́птывал |
Начальная форма | перешептывать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перешептываю | перешептывал | |
жен. р. | перешептывала | |||
Ты | муж. р. | перешептываешь | перешептывал | перешептывай |
жен. р. | перешептывала | |||
Он | перешептывает | перешептывал | ||
Она | перешептывала | |||
Оно | перешептывало | |||
Мы | перешептываем | перешептывали | ||
Вы | перешептываете | перешептывали | перешептывайте | |
Они | перешептывают | перешептывали |
пере — приставка,
шепт — корень,
ыва — суффикс,
л — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перешептывать |
Прич. страд. наст. | перешептываемый |
Прич. кр. страд. наст. | перешептываем |
Прич. действ. прош. | перешептывавший |
Прич. действ. наст. | перешептывающий |
Дееприч. наст. | перешептывая |