Произношение | араукари́тов |
Начальная форма | араукарит |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | множественное |
Падеж | родительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | араукарит | араукариты |
Рд. | араукарита | араукаритов |
Дт. | араукариту | араукаритам |
Вн. | араукарит | араукариты |
Тв. | араукаритом | араукаритами |
Пр. | араукарите | араукаритах |
араукари — корень,
т — суффикс,
ов — окончание.