Произношение | раскарда́ша |
Начальная форма | раскардаш |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | родительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | раскардаш | раскардаши |
Рд. | раскардаша | раскардашей |
Дт. | раскардашу | раскардашам |
Вн. | раскардаш | раскардаши |
Тв. | раскардашем | раскардашами |
Пр. | раскардаше | раскардашах |
рас — приставка,
кардаш — корень,
а — окончание.