СловоРул
Морфологический разбор
атаманам
имя существительное
Произношение
атама́нам
Начальная форма
атаман
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
множественное
Падеж
дательный
Склонение существительного «атаманам»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
атаман
атаманы
Рд.
атамана
атаманов
Дт.
атаману
атаманам
Вн.
атамана
атаманов
Тв.
атаманом
атаманами
Пр.
атамане
атаманах
Морфемный разбор (по составу) существительного «атаманам»
атаман
ам
атаман
— корень
,
ам
— окончание
.