СловоРул
Морфологический разбор
фарру
имя существительное
Произношение
фа́рру
Начальная форма
фарр
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «фарру»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
фарр
фарры
Рд.
фарра
фарров
Дт.
фарру
фаррам
Вн.
фарр
фарры
Тв.
фарром
фаррами
Пр.
фарре
фаррах
Морфемный разбор (по составу) существительного «фарру»
фарр
у
фарр
— корень
,
у
— окончание
.