Произношение | тиранома́хам |
Начальная форма | тираномах |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | множественное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | тираномах | тираномахи |
Рд. | тираномаха | тираномахов |
Дт. | тираномаху | тираномахам |
Вн. | тираномаха | тираномахов |
Тв. | тираномахом | тираномахами |
Пр. | тираномахе | тираномахах |
тиран — корень,
о — соединительная гласная,
мах — корень,
ам — окончание.