Произношение | карда́нчику |
Начальная форма | карданчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | дательный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | карданчик | карданчики |
Рд. | карданчика | карданчиков |
Дт. | карданчику | карданчикам |
Вн. | карданчик | карданчики |
Тв. | карданчиком | карданчиками |
Пр. | карданчике | карданчиках |
кардан — корень,
чик — суффикс,
у — окончание.