Произношение | антиципи́рую |
Начальная форма | антиципировать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Время | настоящее |
Лицо | 1-e лицо |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | антиципирую | антиципировал | |
жен. р. | антиципировала | |||
Ты | муж. р. | антиципируешь | антиципировал | антиципируй |
жен. р. | антиципировала | |||
Он | антиципирует | антиципировал | ||
Она | антиципировала | |||
Оно | антиципировало | |||
Мы | антиципируем | антиципировали | ||
Вы | антиципируете | антиципировали | антиципируйте | |
Они | антиципируют | антиципировали |
антицип — корень,
ир — суффикс,
у — суффикс,
ю — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | антиципировать |
Прич. страд. прош. | антиципированный |
Прич. кр. страд. прош. | антиципирован |
Прич. страд. наст. | антиципируемый |
Прич. кр. страд. наст. | антиципируем |
Прич. действ. прош. | антиципировавший |
Прич. действ. наст. | антиципирующий |
Дееприч. наст. | антиципируя |