Произношение | застыди́ться |
Начальная форма | застыдиться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | застыжусь | застыдился | |
жен. р. | застыдилась | |||
Ты | муж. р. | застыдишься | застыдился | застыдись |
жен. р. | застыдилась | |||
Он | застыдится | застыдился | ||
Она | застыдилась | |||
Оно | застыдилось | |||
Мы | застыдимся | застыдились | ||
Вы | застыдитесь | застыдились | застыдитесь | |
Они | застыдятся | застыдились |
за — приставка,
стыд — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | застыдиться |
Прич. действ. прош. | застыдившийся |
Дееприч. прош. | застыдясьзастыдившись |