Произношение | полепета́ть |
Начальная форма | полепетать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | полепечу | полепетал | |
жен. р. | полепетала | |||
Ты | муж. р. | полепечешь | полепетал | полепечи |
жен. р. | полепетала | |||
Он | полепечет | полепетал | ||
Она | полепетала | |||
Оно | полепетало | |||
Мы | полепечем | полепетали | ||
Вы | полепечете | полепетали | полепечите | |
Они | полепечут | полепетали |
по — приставка,
лепет — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | полепетать |
Прич. действ. прош. | полепетавший |
Дееприч. прош. | полепетавполепетавши |