Произношение | истача́ть |
Начальная форма | истачать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
ис — приставка,
тач — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | истачать |
Прич. страд. прош. | истачанный |
Прич. кр. страд. прош. | истачан |
Прич. действ. прош. | истачавший |
Дееприч. прош. | истачавистачавши |