Произношение | разжа́ловать |
Начальная форма | разжаловать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разжалую | разжаловал | |
жен. р. | разжаловала | |||
Ты | муж. р. | разжалуешь | разжаловал | разжалуй |
жен. р. | разжаловала | |||
Он | разжалует | разжаловал | ||
Она | разжаловала | |||
Оно | разжаловало | |||
Мы | разжалуем | разжаловали | ||
Вы | разжалуете | разжаловали | разжалуйте | |
Они | разжалуют | разжаловали |
раз — приставка,
жал — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разжаловать |
Прич. страд. прош. | разжалованный |
Прич. кр. страд. прош. | разжалован |
Прич. действ. прош. | разжаловавший |
Дееприч. прош. | разжаловавразжаловавши |