Произношение | спуртова́ла |
Начальная форма | спуртовать |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Время | прошедшее |
Род | женский |
Число | единственное |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | спуртую | спуртовал | |
жен. р. | спуртовала | |||
Ты | муж. р. | спуртуешь | спуртовал | спуртуй |
жен. р. | спуртовала | |||
Он | спуртует | спуртовал | ||
Она | спуртовала | |||
Оно | спуртовало | |||
Мы | спуртуем | спуртовали | ||
Вы | спуртуете | спуртовали | спуртуйте | |
Они | спуртуют | спуртовали |
с — приставка,
пурт — корень,
ов — суффикс,
а — суффикс,
л — суффикс,
а — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | спуртовать |
Прич. действ. прош. | спуртовавший |
Прич. действ. наст. | спуртующий |
Дееприч. наст. | спуртуя |