Произношение | реформа́торе |
Начальная форма | реформатор |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | предложный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | реформатор | реформаторы |
Рд. | реформатора | реформаторов |
Дт. | реформатору | реформаторам |
Вн. | реформатора | реформаторов |
Тв. | реформатором | реформаторами |
Пр. | реформаторе | реформаторах |
реформ — корень,
атор — суффикс,
е — окончание.