СловоРул
Морфологический разбор
рангунцу
имя существительное
Произношение
рангу́нцу
Начальная форма
рангунец
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «рангунцу»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
рангунец
рангунцы
Рд.
рангунца
рангунцев
Дт.
рангунцу
рангунцам
Вн.
рангунца
рангунцев
Тв.
рангунцем
рангунцами
Пр.
рангунце
рангунцах
Морфемный разбор (по составу) существительного «рангунцу»
рангунц
у
рангун
— корень
,
ц
— суффикс
,
у
— окончание
.