СловоРул
Морфологический разбор
референтуру
имя существительное
Произношение
референту́ру
Начальная форма
референтура
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
1-e склонение
Род
женский
Число
единственное
Падеж
винительный
Склонение существительного «референтуру»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
референтура
референтуры
Рд.
референтуры
референтур
Дт.
референтуре
референтурам
Вн.
референтуру
референтуры
Тв.
референтурой
референтурою
референтурами
Пр.
референтуре
референтурах
Морфемный разбор (по составу) существительного «референтуру»
референтур
у
референт
— корень
,
ур
— суффикс
,
у
— окончание
.