Произношение | доспра́шиваться |
Начальная форма | доспрашиваться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | доспрашиваюсь | доспрашивался | |
жен. р. | доспрашивалась | |||
Ты | муж. р. | доспрашиваешься | доспрашивался | доспрашивайся |
жен. р. | доспрашивалась | |||
Он | доспрашивается | доспрашивался | ||
Она | доспрашивалась | |||
Оно | доспрашивалось | |||
Мы | доспрашиваемся | доспрашивались | ||
Вы | доспрашиваетесь | доспрашивались | доспрашивайтесь | |
Они | доспрашиваются | доспрашивались |
до — приставка,
с — приставка,
праш — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | доспрашиваться |
Прич. действ. прош. | доспрашивавшийся |
Дееприч. прош. | доспрашивавшись |