СловоРул
Морфологический разбор
эсперантисту
имя существительное
Произношение
эсперанти́сту
Начальная форма
эсперантист
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
дательный
Склонение существительного «эсперантисту»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
эсперантист
эсперантисты
Рд.
эсперантиста
эсперантистов
Дт.
эсперантисту
эсперантистам
Вн.
эсперантиста
эсперантистов
Тв.
эсперантистом
эсперантистами
Пр.
эсперантисте
эсперантистах
Морфемный разбор (по составу) существительного «эсперантисту»
эсперантист
у
эсперант
— корень
,
ист
— суффикс
,
у
— окончание
.