Произношение | расфранти́л |
Начальная форма | расфрантить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | расфранчу | расфрантил | |
жен. р. | расфрантила | |||
Ты | муж. р. | расфрантишь | расфрантил | расфранти |
жен. р. | расфрантила | |||
Он | расфрантит | расфрантил | ||
Она | расфрантила | |||
Оно | расфрантило | |||
Мы | расфрантим | расфрантили | ||
Вы | расфрантите | расфрантили | расфрантите | |
Они | расфрантят | расфрантили |
рас — приставка,
франт — корень,
и — суффикс,
л — суффикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | расфрантить |
Прич. страд. прош. | расфранченный |
Прич. кр. страд. прош. | расфранчен |
Прич. действ. прош. | расфрантивший |
Дееприч. прош. | расфрантярасфрантиврасфрантивши |