Произношение | постра́гивать |
Начальная форма | пострагивать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | пострагиваю | пострагивал | |
жен. р. | пострагивала | |||
Ты | муж. р. | пострагиваешь | пострагивал | пострагивай |
жен. р. | пострагивала | |||
Он | пострагивает | пострагивал | ||
Она | пострагивала | |||
Оно | пострагивало | |||
Мы | пострагиваем | пострагивали | ||
Вы | пострагиваете | пострагивали | пострагивайте | |
Они | пострагивают | пострагивали |
по — приставка,
страг — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | пострагивать |
Прич. страд. наст. | пострагиваемый |
Прич. кр. страд. наст. | пострагиваем |
Прич. действ. прош. | пострагивавший |
Прич. действ. наст. | пострагивающий |
Дееприч. наст. | пострагивая |