Произношение | схулига́ните |
Начальная форма | схулиганить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 2-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | схулиганю | схулиганил | |
жен. р. | схулиганила | |||
Ты | муж. р. | схулиганишь | схулиганил | схулигань |
жен. р. | схулиганила | |||
Он | схулиганит | схулиганил | ||
Она | схулиганила | |||
Оно | схулиганило | |||
Мы | схулиганим | схулиганили | ||
Вы | схулиганите | схулиганили | схулиганьте | |
Они | схулиганят | схулиганили |
с — приставка,
хулиган — корень,
ите — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | схулиганить |
Прич. действ. прош. | схулиганивший |
Дееприч. прош. | схулиганясхулиганивсхулиганивши |