Произношение | потарато́рь |
Начальная форма | потараторить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | повелительное |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Число | единственное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | потараторю | потараторил | |
жен. р. | потараторила | |||
Ты | муж. р. | потараторишь | потараторил | потараторь |
жен. р. | потараторила | |||
Он | потараторит | потараторил | ||
Она | потараторила | |||
Оно | потараторило | |||
Мы | потараторим | потараторили | ||
Вы | потараторите | потараторили | потараторьте | |
Они | потараторят | потараторили |
по — приставка,
таратор — корень,
ь — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | потараторить |
Прич. действ. прош. | потараторивший |
Дееприч. прош. | потараторяпотараторивпотараторивши |