Произношение | перекале́чат |
Начальная форма | перекалечить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 3-e лицо |
Число | множественное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перекалечу | перекалечил | |
жен. р. | перекалечила | |||
Ты | муж. р. | перекалечишь | перекалечил | перекалечь |
жен. р. | перекалечила | |||
Он | перекалечит | перекалечил | ||
Она | перекалечила | |||
Оно | перекалечило | |||
Мы | перекалечим | перекалечили | ||
Вы | перекалечите | перекалечили | перекалечьте | |
Они | перекалечат | перекалечили |
пере — приставка,
калеч — корень,
ат — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перекалечить |
Прич. страд. прош. | перекалеченный |
Прич. кр. страд. прош. | перекалечен |
Прич. действ. прош. | перекалечивший |
Дееприч. прош. | перекалечаперекалечивперекалечивши |