СловоРул
Морфологический разбор
альмукантаратом
имя существительное
Произношение
альмукантара́том
Начальная форма
альмукантарат
Тип
нарицательное
Одушевленность
неодушевлённое
Склонение
2-e склонение
Род
мужской
Число
единственное
Падеж
творительный
Склонение существительного «альмукантаратом»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
альмукантарат
альмукантараты
Рд.
альмукантарата
альмукантаратов
Дт.
альмукантарату
альмукантаратам
Вн.
альмукантарат
альмукантараты
Тв.
альмукантаратом
альмукантаратами
Пр.
альмукантарате
альмукантаратах
Морфемный разбор (по составу) существительного «альмукантаратом»
альмукантарат
ом
альмукантарат
— корень
,
ом
— окончание
.