Произношение | запа́рхивать |
Начальная форма | запархивать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | запархиваю | запархивал | |
жен. р. | запархивала | |||
Ты | муж. р. | запархиваешь | запархивал | запархивай |
жен. р. | запархивала | |||
Он | запархивает | запархивал | ||
Она | запархивала | |||
Оно | запархивало | |||
Мы | запархиваем | запархивали | ||
Вы | запархиваете | запархивали | запархивайте | |
Они | запархивают | запархивали |
за — приставка,
парх — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | запархивать |
Прич. действ. прош. | запархивавший |
Прич. действ. наст. | запархивающий |
Дееприч. наст. | запархивая |