СловоРул
Морфологический разбор
таранту
имя существительное
Произношение
таранту́
Начальная форма
таранта
Тип
нарицательное
Одушевленность
одушевлённое
Склонение
1-e склонение
Род
общий
Число
единственное
Падеж
винительный
Склонение существительного «таранту»
падеж
ед. ч.
мн. ч.
Им.
таранта
таранты
Рд.
таранты
тарант
Дт.
таранте
тарантам
Вн.
таранту
тарант
Тв.
тарантой
тарантою
тарантами
Пр.
таранте
тарантах
Морфемный разбор (по составу) существительного «таранту»
тарант
у
тарант
— корень
,
у
— окончание
.