Произношение | насуда́чишь |
Начальная форма | насудачить |
Инфинитив | нет |
Категория личности/безличности | личный |
Наклонение | изъявительное |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Время | будущее |
Лицо | 2-e лицо |
Число | единственное |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | насудачу | насудачил | |
жен. р. | насудачила | |||
Ты | муж. р. | насудачишь | насудачил | насудачь |
жен. р. | насудачила | |||
Он | насудачит | насудачил | ||
Она | насудачила | |||
Оно | насудачило | |||
Мы | насудачим | насудачили | ||
Вы | насудачите | насудачили | насудачьте | |
Они | насудачат | насудачили |
на — приставка,
судач — корень,
ишь — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | насудачить |
Прич. страд. прош. | насудаченный |
Прич. кр. страд. прош. | насудачен |
Прич. действ. прош. | насудачивший |
Дееприч. прош. | насудачанасудачивнасудачивши |